kadın ve yaşlı yolculara yer vermek

ahlak meselesi.

(bkz: ölü taklidi yapmak)

bayan, ihtiyar, bebekli, engelli anlarım. yer veririm. saygıysa kusur etmem. otursun, yol kısa ineriz ileride ama şişman gelip, tüm gün haldır haldır gezip benden yer vermemi beklemek için başımda dikiliyorsa nafile. yer vereyim diye uflamalar puflamalar. neden yer vereyim? çünkü şişman. sinirlendim bak yine.

yaşlılara tamam ama kadınlara yer vermem. ne farkımız var amk biz erkekler daha mı az yoruluyoruz.

saygi bayan veya ihtiyara gosterilmez. kendine saygin yoksa kimseye gosteemezsin zaten. olmayan seyle konuşmak olmaz.

cocuklu veya hamile bayanlar dışındaki bayanlara yer verilmemesinin bence hiçbir mahsuru veya ayıplanıcak bi yönü yok.ama yaşlılara veya cocuklu ve hamile bayanlara yer verilmemesi (ne kadar çalışmış ve yorulmuşta olsan)ayıptır.

teyze amca ilk duraktan biniyor dolu otobüse metrobuse bir sonrakini beklese rahat oturacak ama nasılsa yer verirler edasıyla bencil ve düşüncesizce biniyor sonrada yorgun argın evlerine dönen insanlar yer vermeyince gençler terbiyesiz saygısız oluyor. yer vermeyin

istanbul'da yaşıyosanız sıkıntı. binilen her otobüse 3 yaşlı 1 hamile 1 çocuklu insan ortalaması var. kesinlikle bitmezler

pozitif ayrımcılığa hoş bakmayan biri olarak kadın veya yaşlı olması önemli değil ayakta uzun süre duramayacak halde olan herkese yer veririm şahsen bazen vermeyedebilirim çünkü ayakta duramayacak olan kişi bende olabilirim (bkz: paradoks)

kadın sadece hamile ise kadın olduğunu gözeterek yer veririm. onun dışında kadın da olsa erkek de olsa bir problem yoksa -yaşlı olması , kucağında çocuk olması, ağır yükü olması gibi- yer vermem. kadın diye erkeğe göre daha mı çok oturmayı hak ediyor?

çok zor durumda birisiyse yer verebilirim. ama bedava sirke baldan tatlıdır diye saygıdeğer yaşlılarımız otobüsün bütün koltuklarını zapt ediyorlar. sebep? keyfi. yorgun argın işten dönen insanlar da ayakta iki saat yolu çekiyor. neden? çünkü dedem ve ninem gezmeye çıkmış. otobüse ilk duraktan binip tüm yolu dolaşıp geri eve dönen yaşlılar var lan sırf bedava diye, valla bak. sebep? geziyor dedem ninem. çalışan okula giden yorulan geberen ayakta dursun, beleş team oturmaya devam. bunu kabul edemiyorum.

kendisine güvenmeyen yola çıkmasın der, bu konudaki gaddarlığımı ortaya koymaktan çekinmem. özellikle istanbul gibi bir yerde yaşıyorsanız, şerefsizlerin, yavşakların, puştların eksik olmadığı toplu taşımalara binerken dünyanın en acımasız insanına dönüşmeniz kaçınılmazdır. hele ki kadın halinizle adeta bir yaşam savaşına dönen o yolculuklarda, şu kadınmış, şu yaşlıymış, aman efendim çocukluymuş diye ince düşüncelerle yer vermek, saflıktan başka bir şey değildir; zira vicdanınızın rahat etmesi, sinirinizi bozacak bir insan bozuntusundan kendinizi koruyup kollamaya çalışmanıza kadardır. demem o ki, istisnai durumlar haricinde, o yer vermedi diye küfredilen gençlerden biri de benim. ben ya da biz değil, buna mecbur edenler, bu ruh haline, bu zihniyete itenler utansın.

birgün otobüste ayakta gidiyorum yerimi sağlama almışım tam yaslanmalık yer, teyzenin biri sürekli bana bakıyor yer ister gibi bakmamaya çalışıyorum ama olacak gibi değil gözleriyle süzüyor teyze, sonunda dayanamayıp 'yerimde gözün mü var teyze' dedım sonra zaten eve gelene kadar kapı ağzında geldim.

yaşlılara, hamilelere, ayakta duramayacak olan kimselere yer veririm ve engellilere, yaşlılara vs. ayrılan yerlere oturmam. oralara gençler oturup daha sonra yer vermemezlik yapıyor, ayıptır. sen işgal ediyorsun zaten orayı; hadi otobüste yaşlı vb. kimseler yokken oturursun da, geldikleri zaman da kalkacaksın. nineler, dedeler senin kalktığını görünce "yok evladım otur sen, benim gideceğim yer yakın" der ya, sonrasında ısrar edince oturup "allah razı olsun" diye ekler, işte o anlar otobüste yaşanabilecek en güzel anlardandır; belki de en güzeli ve hayırlısı.

hem yaşlı hem kadın olunca otobüs onların sayılır bizim buralarda

ne vercen yerimi 2.10 basıyo otobüs :((fakirim lan) deyip mal gibi ilk kalkan ben olurum utanmasam erkeklere de yer vercem ama neyse ki henüz o aşama da değil

iyi,sevecen,duzgunce isterlerse neden vermeyeyim ki ? bi de hudubetleri var bunlarin utanmasa tutup kaldiracak seni koltuktan. iste onlara asla vermem.

buralarda genelde kapalı kadınlara saygı daha fazla neden bilmiyorum. 40 yaşında açık kadın ayaktayken 20 yaşındaki kapalı kadına yer veriyorlar. ben ise ikisine de yer vermiyorum ehuehue.

hamilelere, cocuklu kadinlara, bazi ninelere ve dedelere yer verilmesi lazim. gerçekten oturmaya ihtiyaci olanlara verilir. geçen gün maşallah benden bakimli, şıkır şıkır, eli ayağı da tutuyor, bir ninemiz arkadaşlarıyla güle oynaya kısır gününe gittiğine eminim. ben işten çıkmışım sırtımda kocaman çanta, butun gun ayakta durmuşum ve koşturmuşum. ilk defa dudullu-bostanci minibusunde oturmusum ve o benim yerime goz dikip beni goz hapsine almis. gozleriyle kaaalk kaaalk diye fel fecir okuyor. hadi ordan beah diyip bende ona ve arkadaslarina gozlerimi diktim ve oturmaya da devam ettim. belli bir sure. sonra bi abla bindi sanirim 4-5 yaslarinda olmali cocugu, kadin ayakta, cocuk ayakta.. baktim kimse yer vermiyor; abla dedim cok yorgunum istersen cocugu kucagima ver sen valla kalkmiyim. abla da cok iyi biri cikti sagolsun. oyle oynaya oynaya geldik ogluyla. kokoş ninecigim de bana baka baka bir seyler diyordu ama cok orali olmadim tabi

yer vermekten zevk duyarım. bazen yer verdikten sonra teyzeler kaş göz yapıp ben kalkıyorum gel geri otur diyolar çok tatlı oluyolar